Pakowanie zestawami: porządek i oszczędzanie miejsca w plecaku

Podobnie jak ja, pewnie doświadczyłeś/aś tego nie raz: gdzieś na szlaku pogoda psuje się i trzeba wyciągnąć zapasową bluzę. Kłopot w tym, że złośliwie znajduje się ona na dnie i nie możesz jej dosięgnąć. Wywalasz więc na ziemię zawartość całego bagażu. Jedną ręką szukasz gorączkowo, drugą trzymając wyjęte z plecaka rzeczy, aby nie rozwiały ich podmuchy. Możesz uniknąć takich sytuacji stosując proste rozwiązanie: pakowanie plecaka „zestawami”.

Przygotowując moje pierwsze wyjazdy górskie dość szybko nauczyłem się podstaw pakowania plecaka: lekkie rzeczy na dole i z dala od pleców, ciężkie – blisko pleców, w górnej połowie bagażu. Duży zestaw sprzętu w 80-litrowym plecaku oznaczał jednak, że na wyciąganie na postojach jedzenia i wody burzyło pracowicie wprowadzony porządek. Wieczorem, w porze biwaku, wyciągałem namiot spomiędzy góry drobnych rzeczy, a po jego rozłożeniu upychałem owe drobiazgi – menażkę, luźne fragmenty garderoby, apteczkę, aparat, mapy – pod ścianami namiotu. Rano wracały one na miejsce, ale ich ułożenie wymagało długiego wpasowania każdego na właściwe miejsce w plecaku.

Zmieniło się to na lepsze, gdy około 2013 roku i drugiego przejścia Karpat zacząłem zbaczać w kierunku wędrówek na lekko. Mniej bagażu oznaczało mniejszy plecak i mniej kłopotów z pakowaniem. Wciąż jednak dokuczliwy był dla mnie chaos, wkradający się do plecaka podczas długiego przejścia. Wypracowałem wtedy prostą metodę, która pomogła to zwalczyć. Będąc banalnie prosta, była odkryciem. Z pewnością nie tylko moim, dlatego nie roszczę sobie patentu na nią 🙂 Jest nią pakowanie plecaka w góry zestawami.

Pakowanie plecaka według „zestawów”

Po pierwsze: szykując się na wyprawę nie myślę o każdej rzeczy osobno. Nie mam w głowie setki drobnych elementów. Zamiast tego grupuję je w głowie w kilka zbiorów:

• sprzęt biwakowy i do spania,
• sprzęt do gotowania,
• jedzenie i woda,
• bielizna,
• odzież termiczna,
• odzież przeciwdeszczowa,
• mapy i dokumenty,
• elektronika,
• sprzęt wspinaczkowy (jeśli niezbędny),
• apteczka,
• inne – zestaw naprawczy, zapasowe części.

Po drugie: na każdy z tych zestawów przeznaczam niewielki kawałek podłogi w pokoju.

Po trzecie: W jednej chwili myślę tylko o jednym zestawie.

Na początku pytam siebie” „OK, co wejdzie w skład sprzętu biwakowego?”. Wtedy wybieram właściwy śpiwór i matę, decyduję między tarpem i namiotem, zabieram właściwy rodzaj szpilek lub śledzi. Gdy pierwszy zestaw jest zamknięty przechodzę np. do ubrań. Tym sposobem nie muszę myśleć o setce rzeczy: w danym momencie myślę o kilku-kilkunastu rzeczach z jednej grupy. Oczywiście pomaga mi moja uniwersalna lista pakowania, zapisana na komputerze, ale zaglądam do niej tylko na koniec, by sprawdzić czy nic mi nie umknęło.

Pierwszą zaletą takiego pakowania plecaka jest fakt, że nie zdarza mi się zapomnieć o ważnych elementach wyposażenia. Druga zaletą jest porządek w bagażu. Aby go utrzymać muszę zrobić prostą rzecz: każdy z zestawów schować razem do osobnego pakunku, np. worka. W ten sposób jego wyciągnięcie z plecaka nie oznacza wielu drobiazgów rozlatujących się na wietrze gdzieś wysoko w górach, ale kilka skompresowanych pakunków, wygodnych w wyjmowaniu i wkładaniu do plecaka. Worki nie tylko grupują rzeczy, ale chronią przed warunkami pogodowymi.

Pakowanie plecaka: worki wodoszczelne

Oczywiście bardzo fajnym patentem są worki wodoszczelne. Deuter, Sea to Summit i inne firmy produkują bardzo lekkie worki z silnylonu, przypominające miniatury worków żeglarskich. Ich pojemności to kilka-kilkanaście litrów, a waga największych to 50-60 gramów.

Nie musisz jednak kupować nowych worków. Owszem, ich zaletą jest waga i szczelność. Sam jednak nie zawracam sobie tym głowy – mój plecak uszczelniam jednym, dużym workiem, według tego opisu. Zamiast tego kolekcjonuję przez lata nylonowe worki i woreczki różnej wielkości. Są to stare opakowania na maty, śpiwory, nylonowe pokrowce dostarczane razem z kurtkami, siatkowe torebki na uprzęże wspinaczkowe. Są znacznie mocniejsze od jakiejkolwiek torby foliowej. W przypadku worków wodoszczelnych mogę skompresować ich zawartość wyciskając z nich powietrze przed zrolowaniem.

Duży worek z silnylonu mieści zapas jedzenia na 7-9 dni. Średni pomieści wszystkie ubrania. W drobnych woreczkach lądują małe, łatwe do zgubienia rzeczy: od łyżki i scyzoryka po baterie do latarki.

Taki sposób pakowania może wydawać się oczywisty, a jednak regularnie widzę na szlakach osoby, wypychające plecak dziesiątkami luźnych elementów. Tymczasem pakowanie zestawami jest logiczne i pozwala szybciej znaleźć niezbędną rzecz, nie burząc przy tym wnętrza całego plecaka. Jedynie namiot i materac pozostają tymi elementami, których nie pakuję do niczego.

Cokolwiek zabierasz na długi wyjazd w góry, bardzo polecam – miej taki podręczny zestaw woreczków i worków do przechowywania rzeczy. Zapewnisz sobie porządek, zmniejszy się też szansa na zgubienie jakiegoś drobiazgu. A gdy przyjdzie Ci rozpakować się w ciasnym wnętrzu namiotu lub na łóżku schroniska, pozwolą one zachować porządek w rzeczach, które masz.